Pela Ameth Samasuru Amalatu - Ema Huaresi Rehung

De Waihutete gebeurtenis
   Volgens de bron die deze gebeurtenis uitlegde was er een verband met de Hongitochten op Hoamoal.
Het sterke vermoeden bestaat dat deze gebeurtenis zich voordeed nadat de kora-kora van Ema vanuit Hoamoal terugkwam. Volgens de bron uit Ema stond de groep uit Ema op weg naar Hoamoal onder leiding van Kapitan Sahulata. Na de strijd op Hoamaol is kapitan Sahulata niet meer naar de kora-kora teruggekomen, waarna de leiding overgedragen werd aan kapitan Leimena en zijn malesi’s Palapessy en Tupan, want het was volgens de bronnen uit Ema en Ameth kapitan Leimena bijgestaan door malesi Tupan die strijd voor Ema aanvoerde.

Het verloop van de gebeurtenissen op Waihutete ging als volgt:
     Toen de kora-kora van Ema uit Hoamoal onder leiding van kapitan Leimena en stuurman Maitimu in de buurt van het eiland Ambon kwam ging men een baai in want iedereen op de kora-kora was uitgeput.
     Nadat het anker uitgeworpen was viel iedereen van vermoeidheid in slaap. Ondertussen stak er een sterke tegenwind op. Het anker werd losgetrokken en de kora-kora raakte op drift en er was geen eiland meer te zien, zwart als het geworden was door de tegenwind en de zware regen.

     Meteen probeerde men de kora-kora te behoeden voor de stroming en de golven, hoewel het donker was en men geen richtpunt meer had om erheen te roeien. Iedereen deed verwoede pogingen om de kust te zien. Opeens doemde een berg voor hen op en de stuurman begon het voorsteven naar die hoge berg te richten. Het waren de drie bergen Lawakanoo, Eosisina en Nusahuhu van Nusalaut. De kora-kora naderde de kust en men ging de baai Waihutete binnen.
     Ze werden goed ontvangen door de bewoners van Ameth. Ze kregen eten en werden goed vezrorgd, alleen was er toen geen water voor hen om te drinken. Kapitan Leimena zei daarop dat "wij Huaresi Rehung onze broeders van Ameth water zullen gaan geven" hief zijn speer en wierp het naar de koraalstenen aan de rand van het strand van Ameth, Waihutete genaamd en opeens borrelde er water op.
     Dit water was zoet en nu nog bestaat deze bron. Naast de bron waar men men mango’s at (die men waarschijnlijk uit Hoamoal had meegenomen), plantte men een manggo-pit, die later uitgroeide tot een volwassen boom en vruchten droeg, totdat het in 1960 door een Seruees verwoest en verbrand werd, alleen de wortels zijn nog het bewijs van dit feit.

     Tot aan vandaag weet zowel de oude als de jonge generatie van Ameth dat de bron en de manggo-boom giften zijn van Ema als teken van broederschap.

bron: Boek over pela Ameth en Ema -  I, Dias, J. Mailoa et al - Ambon 1972